کدام پاهای بیشتری دارد؟ کنه یا کک

اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن عِلمٍ لا يَنفَعُ

امتحان نهایی علوم تجربی حدودا سال 1395 بود سوالات ازاستان یزد امده بود من مراقب امتحان بودم یکی از سوالات امتحان مرا متعجب کرد سوال، تقریبا به این صورت بود که کدام یک از موارد زیر پای بیشتری دارد؟

الف)پشه ب)کک ج)کنه د)عنکبوت ه)خرچنگ

با دیدن این سوال آهی کشیدم و به مدیر مدرسه که در کنارم ایستاده بود گفتم اگر کشور ما به خاطر همین سوال به جایی نرسد جای هیچ گونه حرف و حدیثی نخواهد گذاشت واقعا دانش اموزان ما، تمام یادگیری های مورد نیاز برای زندگی را کسب کردند که اکنون نوبت به پاهای پشه و کک رسیده است مگر پاهای کک و پشه چقدر مهم است اصلا این حشرات را باید گرفت و زیر پا له کرد بعد ادامه دادم مگر چند نفر از این دانش اموزان می خواهند حشره شناس شوند که این مطلب به این مهمی در کتاب امده است واقعا بچه های ما همه چیز را یاد گرفته اند و فقط همین مانده بود بعد به خانم مدیر گفتم وقتی دانش اموزانی تصمیم گرفتند حشره شناس شوند تعداد پاها که سهل است بروند تک تک سلول های بدن حشره را هم بشمارند یادم امد نیمه دوم دهه ی شصت،خودم در رشته تجربی درس می خواندم در درس فیزیک مبحثی داشتیم تحت عنوان چگونگی تشکیل سراب که روی ان کلی بحث می شد بعد از دیپلم، دوران دانشگاهی و زندگی همیشه با خود می گفتم ایا تمام چیزهای مورد نیاز برای زندگی را یادگرفته بودی که همین موضوع سراب فقط مانده بود و همواره با نوعی حسرت که چرا وقت و زمانم را با چنین چیزهایی هدر دادم مواجه می شدم ان زمان ها وقتی با کلی مشکل برمی خوردم که باید ان را حل می کردم و نااگاهی در ان مورد ازارم می داد به هرچی سراب و فیزیک بود بد و بیراه می گفتم دو سه سال پیش حول وحوش سال 98 متنی دیدم که به مقایسه اموزش و پرورش ایران با بعضی از کشورهای پیشرفته پرداخته بود فردی می گفت پسرم را در یکی از مدارس ان ور اب ثبت نام کردم هرچی گذشت متوجه شدم که از اموزش ریاضی ان جور که ما در ایران به ان اهمیت می دادیم خبری نیست با حالت معترضانه به مدرسه فرزندم مراجعه کردم و دریافتم که در انجا مطالب مهمتری اموزش داده می شود که در اینده بتواند یک شهروند خوبی برای جامعه شود از یادگیری نظم گرفته تا دانستن و تمرین مقررات، شاید شما هم بگویید مثلا در کتاب مطالعات، بچه ها همین مقررات را یاد می گیرند ولی واقعا با این حجم مطالب درسی و این وقت کم و محدود و ان هم با انتظارات سیسیتم که باید بچه ها در امتحانات موفق شوند واقعا یادگیری به نحوی که باعث تغییر رفتار شود اتفاق می افتد؟ معلم برای این منظور راهی جز تدریس سریع و بی وقفه ندارد حتی وقت برای پاسخ دادن به سوال های بچه ها ندارد یا وقت برای ان خیلی محدود است در صورتی که در سیستم های پیشرفته معلم وظیفه دارد چالش بوجود اورد، بچه ها را درگیر مسایل کرد دانش اموزان به ایفای نقش بپردازند و انقدر تمرین کنند تا ملکه ی ذهن شود تا یادگیری جزو وجودشان گردد اما در سیستم فعلی ما، دانش اموزان برای براورده شدن انتظارات مدرسه باید مطالب را حفظ کنند و انچه گفته شده را دوباره به معلم ارائه دهند حتی اگر متوجه نباشند که چه چیزی می گویند و حتی اگر معنی کلمات را ندانند و این شده روزگار امروز مدرسه و جامعه ما، معلم تحت فشار مدرسه و مدرسه تحت فشار ادارات اموزش و پرورش و معلم هم این فشار را به دانش اموز منتقل می کند که گوش کن، حرف نزن، عین این مطلب را به من پاسخ ده و آن هم، آن روی سکه که مطالب کتاب بود که برای دوره ی ابتدایی و دبیرستان نوبت اول که یک دوره ی تعلیمات عمومی است و باید مطالب مهم و مورد نیاز در اختیار دانش اموزان قرار گیرد بطور نمونه بحث تعداد پاهای جانوران مطرح می شود.والسلام و به امید روزی که نگرش ها در اموزش و پرورش در جهت بهبودی و اصلاح تغییر کند.